Kraje borykające się z problemami bezpieczeństwa wodnego stanowią 72% światowej populacji. Największy problem jest w Afryce i Bliskim Wschodzie. Zagrożone są też takie mocarstwa jak Indie i Chiny. Polska na razie jest względnie bezpieczna.
Spadek dostępności wody słodkiej, większy popyt ze strony rosnącej populacji, niewystarczająca infrastruktura i wadliwe zarządzanie determinują dostęp ludności danego kraju do wody. Problemy z bezpieczeństwem wodnym są coraz większe o czym świadczy raport ONZ.
Metodologia analizy
Zbadano bezpieczeństwo wodne w 164 krajach, analizując 10 różnych podstawowych elementów, od jakości wody i warunków sanitarnych po dostępność, stabilność zasobów i zagrożenia związane z klimatem.
Każdy komponent otrzymał maksymalnie 10 pkt., a ogólny wynik bezpieczeństwa wodnego kraju obliczono na podstawie sumy. Poziomy bezpieczeństwa wodnego są przydzielane na podstawie ogólnych wyników:
- 75 i więcej – “zabezpieczony wodą”
- 65-74 – “umiarkowanie bezpieczny”
- 41–64 – “pozbawiony dostępu do wody”
- 40 i mniej – “krytycznie niepewny”
Kraje z najniższą punktacją, uznane za krytyczne to m.in. Wyspy Salomona, Erytrea, Sudan, Etiopia, Vanuatu i Afganistan. Do tej grupy należy także Pakistan.
W sumie 113 krajów uważa się za niepewne pod względem wody, w tym dwa najbardziej zaludnione na świecie, Indie i Chiny.
Kraje borykające się z problemami bezpieczeństwa wodnego stanowią 72% światowej populacji, a dodatkowe 8% światowej populacji stoi w obliczu krytycznego braku bezpieczeństwa wodnego. Obszar ten obejmuje 4,3 miliarda ludzi w samym regionie Azji i Pacyfiku oraz dodatkowe 1,3 miliarda w Afryce.
Szwecja najbardziej zasobna
Tylko 12% światowej populacji żyje w krajach zabezpieczonych wodą, w tym prawie we wszystkich krajach zachodnich, a Szwecja znajduje się na samym szczycie rankingu z ogólnym wynikiem 90. Dodatkowe 8% świata żyje w krajach o umiarkowanym bezpieczeństwie, takich jak Brazylia i Rosja. Polska z 70 pkt. zalicza się do tej grupy.
Czysta woda i urządzenia sanitarne dla wszystkich są jednym z celów zrównoważonego rozwoju ONZ. Wiele regionów już zaczęło wdrażać te praktyki. Na przykład miasta w Kalifornii wprowadziły recykling ścieków oraz przechwytywanie wody deszczowej w celu rozwiązania problemu niedoboru wody. Regiony zależne od rolnictwa również poszukują inteligentnego rolnictwa, aby zmniejszyć drenaż ograniczonych zasobów słodkiej wody.
(opracowano na podst. raportu ONZ przy wykorzystaniu grafiki Visual Capitalist)
D.J.
